Necip Fazıl Kısakürek – Ruh


Necip Fazıl Kısakürek – Ruh


 

RUH

Ya bin yıl, ya bin asır sonra o gün gelecek.
Koklarken küllerimi mezarımda bir böcek,
O kadar yanacak ki, bir yüksüklük toprağım,
Yerden bir damar gibi kopup fışkıracağım!

Ve birden bakacağım, her tarafım bitişmiş,
Başım toprak altında bir mâden gibi pişmiş.
Nefesten daha ince bir ipek kumaş derim;
Fosfordan daha parlak, ince uzun ellerim.

Dalacağım kendimin hayran hayran seyrine,
Diyeceğim; Bu dönen şeyler eski yerine,
Benim diye baktığım şeyler miydi bir zaman?
Külümün rüyası mı yoksa gördüğüm?.. Aman!

Başımda açılacak fânîlerin seması,
Ve onların toprağa gerçek diye teması,
Bir tatlı veim gibi içimi bayıltacak;
Toprağın, koşacağım, üzerinde yalnayak;

Şehrin, dolaşacağım kuş gibi etrafında;
Bir beyaz hayaletin upuzun çarşafında,
Gezeceğim, doğduğum evin odalarını,
Geceleyin, koskoca şehrin lâmbalarını,

Bir keskin üfleyişim söndürmeye yetecek;
Korku, şehrin çelikten sesini tüketecek.
Herşey susacak o ân, çalınacak kapılar;
Kiremitleri yaprak yaprak alan bir rüzgâr,

Ağzımdan haykıracak, uzun, gizli, çarpışık…
Erişilmez fikir ki, düğüm düğüm dolaşık…
Sarıldıkça boşanan yumak, çözülen demet;
Başı görünmez hayâl, sonu gelmez nedâmet…
(1931)

Necip Fazıl Kısakürek


Yayınlanma Tarihi: 19 Aralık 2012

Kategori: Şiir

Görüntüleme: 359 Defa

Etiketler:


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir


Türkiye nin en iyi sözlerinin bulunduğu sitemize hoş geldiniz.