Bir ev aldım topu topu bir oda
Bahçesi mermerden böyleymiş moda

Topraktan duvarlar topraktan tavan
Sırt üstü yattığım tahta bir divan

Güneş aralamaz kumdan perdemi
Sonsuz bir karanlık ömrün her demi

Evime geleni bir hüzün bürür
Ne sesimi duyar ne beni görür

Kısa sürer ziyaretler ikramlar
Birbirini kovalarken akşamlar

Sessiz bir mutluluk sessiz heyecan
Bağrımda bir demet gül açtığı an

Kolay değil yalnızlığın böylesi
Tek sırdaşım bir selvinin gölgesi

Nedim Yalın